Terug naar overzicht

Interview met Wilma ter Horst

Wilma ter Horst (48) werkt als verpleegkundige in het hospice. Het is duidelijk dat ze haar werk met aandacht en liefde verricht. “We werken hier hard. Maar tegelijkertijd is er ruimte om echt contact met mensen te maken. Dat maakt deze plek zo bijzonder.”

Een goede vriendin van mij is overleden aan borstkanker. Haar heb ik tot de laatste minuut bijgestaan. Vlak daarna kreeg mijn schoonmoeder darmkanker. Ook haar heb ik intensief geholpen. Ik vond het heel bijzonder hen te begeleiden in de laatste fase van het leven. Daarom heb ik een sollicitatiebrief geschreven naar het hospice. Ik werk hier nu bijna 3 jaar.

Dit werk is zo dankbaar. Als er een nieuwe gast wordt binnengebracht door de naasten zie je dat ze helemaal op zijn. Zij hebben vaak al een aantal maanden zorg verleend en dat vraagt heel veel van ze. Als de gast dan eenmaal bij ons is zie je de familie en vrienden ook steeds meer opklaren. Het comfort, de rust en de veiligheid die wij de gasten hier bieden heeft ook een geweldige uitwerking op hun naasten. Ze hoeven zich geen zorgen meer te maken, bij ons is alles aanwezig. We merken dat ze het erg fijn vinden dat er zoveel ruimte is. Ze kunnen hier de hele dag terecht en als ze willen kunnen ze helpen bij de verzorging.

“Hier is de tijd en ruimte aanwezig om over dingen te praten.”

Echt contact

Soms komt iemand heel angstig en gesloten bij ons binnen. Bang voor wat komen gaat. Als je dan kunt bereiken dat iemand na een tijdje ontspannen in bed ligt en alles durft te nemen zoals het komt, dan is dat heel speciaal. Wij proberen zoveel mogelijk te voldoen aan de wensen van de gast zodat afscheid nemen van het leven gebeurt op een manier die past bij dat leven. Hier is ook de tijd en ruimte om over dat afscheid te praten. Door mijn achtergrond in de psychiatrie heb ik geleerd te kijken naar de non-verbale communicatie. Mensen zeggen soms iets terwijl hun hele lichaam iets anders uitstraalt. Echt contact van mens tot mens, vanuit je hart, gebeurt vaak non-verbaal. Je ziet aan mensen wanneer ze behoefte hebben aan contact of wanneer ze juist alleen willen zijn.

“Eigenlijk kan hier alles.”

Wat gasten hier het meeste aanspreekt is de rust, in combinatie met de mogelijkheden die er zijn. Eigenlijk kan hier alles. Als iemand ‘s nachts behoefte heeft aan een ijsje, dan halen wij een ijsje. Als er geen behoefte is om te eten dan hoeft dan niet, en je hoeft niet om 7 uur gewassen te zijn, het mag ook om 10 uur.

Mensen in mijn omgeving vragen mij vaak of het niet moeilijk is hier te werken. Voor mij is dit werk niet moeilijk. Het is iets dat heel goed bij mij past.